NIEUWSFLITS

Verschillende zorgverzekeraars hanteren een leeftijdsafhankelijke premie bij één of meer van hun aanvullende verzekeringen. Vaak geldt dat hoe ouder de verzekerde is, hoe duurder de polis. Dat blijkt uit onderzoek van de Consumentenbond. Van de 35 onderzochte zorgverzekeraars hanteren twaalf een leeftijdsafhankelijke premie.

Van de grote vier zorgverzekeraars doet alleen Menzis niet aan premiedifferentiatie. CZ, VGZ en Zilveren Kruis doen dat wel. CZ past enkel premiedifferentiatie toe op het aanvullende pakket ‘Jongeren’. VGZ hanteert voor drie aanvullende verzekeringen en drie tandartsverzekeringen hogere maandpremies voor ouderen. Ook Zilveren Kruis past zowel op aanvullende als tandartsverzekeringen leeftijdsafhankelijke premie toe.

Het grootste prijsverschil is te vinden bij de Amersfoortse. Verzekerden vanaf 55 jaar betalen bij de meest uitgebreide verzekering ‘Optimaal’ €27,40 per maand (€328,80 per jaar) meer dan jongeren van 18 tot 25 jaar. De prijsverschillen bij de overige verzekeraars variëren van €0,70 tot €20 per maand.

In de basisverzekering is een leeftijdsafhankelijke premie verboden, in de aanvullende verzekering geldt dat verbod niet. (Bron: Consumentenbond.)

Het blijft een wankele balans in de diagnostiek en behandeling van oudere patiënten met kanker en wat een patiënt aan kan. Dat concluderen IKNL-onderzoekers en medisch specialisten in het rapport ‘Kankerzorg in beeld, de oudere patiënt’. Oudere patiënten krijgen andere diagnostiek en andere behandelingen dan jongere patiënten. Bij praktisch alle soorten kanker zijn er ook grote verschillen tussen ziekenhuizen. De wankele balans tussen de klinische bevindingen, de zwaarte van een behandeling, de vitaliteit, de sociale omgeving en de wensen van de patiënt vraagt om maatwerk in diagnostiek en behandeling. Aanvullende registratie van gegevens moet dit maatwerk gaan onderbouwen.

Het rapport is te downloaden in de webshop van het IKNL: shop.iknl.nl.

De overgang van ziekenhuis naar huis verloopt in Nederland alles behalve vlekkeloos. Dat brengt voor kwetsbare ouderen risico’s met zich mee.

Ann-Silvie Penning de Vries bezocht in het kader van het actie-onderzoek ‘Hoe willen we oud worden in Nederland?’ van de Wiardi Beckman Stichting twee ziekenhuizen die de aansluiting met de opvolgende zorgaanbieder proberen te verbeteren.

Het RadboudUMC in Nijmegen gebruikt een transmurale zorgbrug. Het is een concept waarin wijkverpleegkundigen actief betrokken zijn bij de overgang van ziekenhuis naar thuis. Het project wordt momenteel helaas gefrustreerd doordat sommige thuiszorgorganisaties aan hun door de verzekeraar gesteld budgetplafond zitten.

In Delft werkt het Reinier de Graaf Ziekenhuis met het TIP programma van het ministerie van VWS. Het is een ‘stoplichtsysteem’ waarbij een patiënt pas naar huis mag als aller lichten op groen staan. Zo is er bijvoorbeeld zekerheid dat de afdelingsverpleegkundige akkoord is met ontslag, maar ook dat overdracht en medicatielijst door de opvolgende zorgaanbieder zijn ontvangen.

De IGZ wijst er al jaren op dat in ons land een goede overdracht van patiënten niet is gewaarborgd.

Lees het artikel ‘Uit het ziekenhuis’ van Ann-Silvie: wbs.nl/opinie/all/uit-het-ziekenhuis